اگر طرفین قرارداد در زمان اجرا و عمل به قرارداد با مشکلی روبه‌رو شدند قبل از هر اقدام حقوقی و مراجعه به قانون و دادگاه اختلاف خود را به یک یا چند نفرداور مرضی‌الطرفین و یا یک یا چند نفرد داوری که در متن قرارداد مشخص شده عرضه می‌نمایند و حرف و نظر داور ملاک عمل قرار می‌گیرد و محترم شمرده می‌شود در قوانین جمهوری اسلامی ایران مواد 454 تا 501 آیین‌دادرسی مدنی به بحث داوری اشاره دارد، داوری گاهی به صورت شخصیت حقیقی است یعنی طرفین قرارداد فردی را به عنوان داور انتخاب و در متن قرارداد به آن اشاره می‌کنند گاهی طـرفین داور را شخصیـت حقوقـی انتخاب و در متن قرارداد می‌آورند .

ماده 454 قانون آیین‌دادرسی مدنی می‌گوید: «کلیه اشخاصی که اهلیت اقامه دعوی دارند می‌توانند با تراضی یکدیگر منازعه و اختلاف خود را خواه در دادگاهها طرح شده و یا نشده باشد و درصورت طرح در هر مرحله‌ای از رسیدگی باشد به داوری یک یا چند نفر ارجاع دهند.

بحث داوری اگر نهادینه شود یعنی مردم در خصوص اختلافات مالی، شراکتی، قراردادی قبل از مراجعه به دادگاه به داور مراجعه نمایند که انتخاب داور در بدو امر یعنی هنگام انعقاد قرارداد و یا در زمان اجرا و یا در حین بروز اختلاف و همچنین بعد از مراجعه به دادگاه و در زمان رسیدگی به پرونده امکان پذیر بوده و ثمرات و برکات فراوانی نیز دارد و داور یا داوران پس از بحث و بررسی و گفت‌وگو و مطالعه پرونده نظر صریح و غیر مبهم خود را اعلام که این نظر برای طرفین و دادگاه درخصوص پرونده مربوطه مورد قبول و احترام می‌باشد ضمن اینکه داوری کم هزینه بوده، رعایت تشریفات اداری و آیین و روش دادرسی دادگاهها در آن الزامی نبوده ارتباط طرفین و تعامل آنان با داور یا داوران بهتر بوده به علاوه اینکه بررسی داوران نیز راحت‌تر و نتیجه آن بهتر و از اطاله دادرسی جلوگیری می‌نماید.